-Τι είναι η στυτική δυσλειτουργία

Στυτική δυσλειτουργία είναι η μόνιμη ή περιοδική (διάρκειας τουλάχιστον 6 μηνών) αδυναμία του άνδρα να επιτύχει και να διατηρήσει μια στύση επαρκή για ικανοποιητική σεξουαλική επαφή. Δεν θεωρείται στυτική δυσλειτουργία όταν το άτομο προσωρινά δεν έχει σεξουαλική επιθυμία ή δε μπορεί να ανταποκριθεί σεξουαλικά λόγω ενός τυχαίου περιστατικού π.χ. κούρασης, υπερβολικής κατανάλωσης ποσότητας αλκοόλ κοκ.

Η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία είναι όμως πρόβλημα κυρίως των μετά τα 40 ηλικιών

-Που οφείλεται η στυτική δυσλειτουργία

Είναι πολλοί οι φυσικοί και ψυχολογικοί παράγοντες που συμμετέχουν, για να επιτευχθεί η στύση. Κυριώτεροι εξ αυτών  είναι η καλή κατάσταση και λειτουργία των αγγείων, του νευρικού συστήματος,  η επάρκεια των ορμονών, αλλά και παράγοντες που αφορούν στο ίδιο το πέος. Η αρμονική συνεργασία όλων των παραγόντων είναι απαραίτητη. Έτσι, αν ένας από αυτούς δεν πάει καλά, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε στυτική δυσλειτουργία.
Η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να οφείλεται σε ψυχολογικούς, σε οργανικούς σε μεικτής αιτιολογίας παράγοντες.

Στούς ψυχολογικούς παράγοντες περιλαμβάνονται το έντονο stress, το άγχος της επίδοσης και της απόδοσης στο σεξ, φόβος από προηγούμενες αποτυχίες, άγνοια για την σεξουαλική λειτουργία, η κατάθλιψη, η απώλεια αγαπημένων προσώπων, προσωπικές ή επαγγελματικες αποτυχίες κλπ.

Η οργανικής προέλευσης στυτική δυσλειτουργία είναι συνήθως πολυπαραγοντιακή.

Η κύρια αιτία είναι η αρτηριοσκλήρυνση. Με αυτήν ελαττώνεται η παροχή αίματος στα σηραγγώδη σώματα του πέους (είναι τα 2 κυλινδροειδή τμήματα του πέους που οταν διογκόνωνται γίνεται στύση).

Όλοι οι παράγοντες που συντελούν στην αρτηριοσκλήρυνση (κάπνισμα,  λιπαρά, χοληστερίνη, άγχος, καθιστική ζωή, έλλειψη άσκησης, γενετική προδιάθεση προδιαθέτουν και στην στυτική δυσλειτουργία.

Χρόνιες παθήσεις όπως διαβήτης, υπέρταση, νεφρική ανεπάρκεια, ορμονικές ανωμαλίες, νευρολογικές παθήσεις όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας καθώς και χρήση συγκεκριμένων φαρμάκων, όπως διουρητικά αντιυπερτασικά, προδιαθέτουν και προκαλούν στυτική δυσλειτουργία.

Πόσο συχνή είναι και ποιές οι συνέπειες της?

Η επίπτωση της στυτικής δυσλειτουργίας στούς άνδρες ποικίλει ανάλογα με την ηλικία και την αιτιολογία.

Οι συνέπειες από την δυσλειτουργία για τον άνδρα είναι δραματικές. Και αυτό γιατί συνήθως η καλή και απόλυτα «συνεπής» στύση είναι συνυφασμένη με την ανδροπρέπεια, με την αξιοπρέπεια, την αυτοεκτίμηση και όλα όσα αυτά συνεπάγονται.

Έτσι ο άνδρας συνήθως αισθάνεται μειονεξία, πανικό, ντροπή, θλίψη, απογοήτευση.

Στον παντρεμένο άνδρα μπορεί να έχει συνέπειες στην οικογενειακή ζωή και την συζυγική αρμονία και τις περισσότερες φορές η σύζυγος είναι αυτή που τον φέρνει στον ειδικό.

Στον ανύπανδρο άνδρα οι συνέπειες είναι συνήθως σοβαρότερες και ποικίλουν ανάλογα με τον χαρακτήρα και την ψυχοσύνθεση. Αυτό μπορεί να σημαίνει διακοπή και φυγή από μια σχέση, σοβαρό ψυχικό τραυματισμό με συνέπεια αυτοτροφοδοτούμενη ψυχολογική στυτική δυσλειτουργία από το άγχος ότι θα ξανασυμβεί την επόμενη φορά.

-Τι πρέπει να κάνει ένας άνδρας που αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα και ποιός ο ρόλος της συντρόφου;

Πρώτα-πρώτα δεν χρειάζεται πανικός. Η αδυναμία η η απώλεια της στύσης δεν σημαίνει ότι αυτό είναι κάτι μόνιμο ούτε καταστροφικό. Να θεωρήσει ότι είναι ένα τυχαίο γεγονός εκείνης της στιγμής μόνο απότοκο ενδεχομένως άγχους, κόπωσης, υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ, αϋπνίας, άλλων κυρίαρχων ενδιαφερόντων άσχετων με την υγεία και την υγεία τού πέους. Να μην πιεστεί  να μην ξαναδοκιμάσει αμέσως. Να αφήσει να περάσουν λίγες μέρες και εφόσον είναι σίγουρος ότι έχουν εκλείψει τυχόν επιβαρυντικοί παράγοντες να ξαναδοκιμάσει με καλύτερες συνθήκες. Δηλαδή χωρίς βιασύνη, χωρίς βαρύ στομάχι (καλύτερα μετά από ένα ελαφρύ γεύμα ή νηστικοί), χωρίς υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ (ένα ποτήρι βοηθά), με κατάλληλη ατμόσφαιρα πιθανά με μια ερωτική ταινία, με κλειστά τηλέφωνα, και αρκετό ερωτικό παιχνίδι πριν την απόπειρα διείσδυσης.

Το σημαντικότερο: Να βγάλει από την σκέψη την προηγούμενη αποτυχία και το πέος και να εστιάσει την προσοχή σε ότι τον ερεθίζει σεξουαλικά.

Ο ρόλος τής συντρόφου είναι πολύ σημαντικός τόσο στο «πρώτο επεισόδιο» όσο και στην συνέχεια. Πρέπει να καθησυχάσει τον σύντροφο να μην δείξει εκνευρισμό η εγωισμό και να μην τον αγχώσει προτρέποντάς τον να ξαναπροσπαθήσει. Την επόμενη φορά πρέπει να προσπαθήσει να τον διεγείρει και να τον αποτρέψει να ασχοληθεί εκείνος με το πέος του.

Αν παρόλα τα παραπάνω το πρόβλημα επιμένει τότε να απευθυνθεί σε έναν ειδικό.

Ποιοί κινδυνεύουν περισσότερο?

Ομάδες υψηλού κινδύνου είναι οι υπερτασικοί, οι καρδιοπαθείς, οι καπνιστές, οι υπερχοληστερινικοί, οι διαβητικοί οι καταθλιπτικοί.

Η ρύθμιση της πίεσης με τα κατάλληλα φάρμακα, η διακοπή του καπνίσματος, η σωστή διατροφή πλούσια σε φρούτα λαχανικά και χαμηλή σε ζωικά λιπαρά διατροφή είναι σημαντικά μέτρα σε συνδυασμό με ειδικά φάρμακα αν χρειάζεται για την μείωση της χοληστερίνης, η σωματική άσκηση, η ρύθμιση τού διαβήτη η της κατάθλιψης βοηθάει αποτελεσματικά στην πρόληψη στυτικής δυσλειτουργίας στις ομάδες αυτές.

Ποιά είναι η αντιμετώπιση της σήμερα?

Η σωστή διάγνωση αποτελεί καθοριστικό σημείο σε κάθε ιατρική πράξη. Στην περίπτωση της στυτικής δυσλειτουργίας, η λήψη λεπτομερούς ιστορικού και η φυσική εξέταση του ασθενούς  σε συνδυασμό με μία σειρά γενικών και ειδικών εργαστηριακών εξετάσεων είναι πάντα τα κύρια και σημαντικά βήματα για να αποκαλύψει κάποιος τα ψυχογενή ή οργανικά αίτια που μπορούν να συσχετίζονται με τη στυτική δυσλειτουργία.

Για την ψυχογενή δυσκολία η ψυχοσεξουαλική στήριξη σε συνδυασμό με φαρμακευτική θεραπεία (από το στόμα η ενέσεις) είναι οι κύριες επιλογές.

Για την οργανική στυτική δυσλειτουργία οι επιλογές είναι είτε φαρμακευτική αγωγή σε χάπι, σε ενδοουρηθρικά ενθέματα, ή ενδοπεικές ενέσεις είτε χειρουργική.

Η κύρια χειρουργική θεραπεία είναι η εμφύτευση ειδικών προθέσεων (συσκευών) εντός τού πέους που δημιουργούν μια ελεγχόμενη στύση. Γίνεται σε μόνιμη οργανική στυτική δυσλειτουργία. Η βελτίωση της ποιότητας των υλικών και των μηχανισμών ελάττωσε τις πιθανότητες δυσλειτουργίας των συσκευών σε σχέση με το παρελθόν και απλούστευσε την διαδικασία της επέμβασης.

Παρόλα αυτά, σε περίπου 30%, έχουμε επιπλοκές άμεσες η απώτερες, όπως μηχανική δυσλειτουργία, διάβρωση ή κακή ανοχή (αίσθηση ξένου σώματος).

Στον φαρμακευτικό τομέα η προσθήκη νέων πλην της ίδιας ομάδας φαρμάκων αύξησε τις επιλογές στην φαρμακευτική θεραπεία και απάλειψε την ανάγκη ειδικών συνθηκών (νηστεία) και χρόνου επέλευσης της στύσης (σε 20 λεπτά είναι έτοιμο).

-Πόσο αποτελεσματική είναι η θεραπευτική αγωγή;

Η θεραπευτική αγωγή είναι αποτελεσματική και πρακτικά ελάχιστοι είναι εκείνοι που δεν μπορούν να βοηθηθούν. Πρέπει όμως να γίνει σωστή διάγνωση σφαιρική θεώρηση του προβλήματος και τελικά κατάλληλη θεραπεία μετά από διεξοδική συζήτηση και ενημέρωση για το προσδοκώμενο αποτέλεσμα και τις πιθανές παρενέργειες η επιπλοκές από την εκάστοτε θεραπεία.