Κονδυλώματα

  • Τι είναι τα κονδυλώματα;

Τα κονδυλώματα είναι μαλακές, βλάβες που εμφανίζονται στην περιοχή των γεννητικών οργάνων  εβδομάδες ή μήνες μετά τη μόλυνση. Μπορεί να είναι μεμονωμένα ή πολλαπλά. Είναι συχνότερα στις γυναίκες και μπορεί να βρίσκονται στο αιδοίο, μέσα στον κόλπο, στο στόμιο του τραχήλου της μήτρας ή στον πρωκτό. Στους άνδρες, μπορεί να εντοπίζονται στη βάλανο του πέους, στην ουρήθρα  στο σώμα του πέους, στο εφήβαιο στο όσχεο ή γύρω από τον πρωκτό.

 

  • Σε τί οφείλονται τα κονδυλώματα;

Τα κονδυλώματα οφείλονται στον ιο του hpv (Human papilloma virus, ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων) o οποίος είναι ένας ιός που μολύνει το δέρμα και τούς βλεννογόνους.  Eχουν αναγνωρισθεί 190 διαφορετικοί τύποι του ιού των θηλωμάτων από τους οποίους οι 120 προσβάλλουν τον άνθρωπο, και περίπου οι 40 είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενοι.

 

  • Είναι δυνατόν κάποιος να έχει τον ιό χωρίς να έχει κονδυλώματα;

Βεβαίως. Αυτά είτε βρίσκονται σε φάση μόλυνσης- επώασης είτε σε φάση αδράνειας –προσωρινής καταστολής απο τον οργανισμό.

 

  • Πως μεταδίδονται;

Τα γεννητικά κονδυλώματα είναι πολύ μολυσματικά και μεταδίδονται κατά τη στοματική, κολπική και πρωκτική σεξουαλική επαφή με σύντροφο που έχει ήδη μολυνθεί.

Με τριβή στα γεννητικά όργανα με μολυσμένα χέρια η αντικείμενα.

Μεταδίδονται πολύ δύσκολα με μολυσμένα εσώρουχα η πετσέτες.

 

  • Πότε εμφανίζονται τα κονδυλώματα;

Η επώαση από τη μόλυνση έως την εμφάνιση των κονδυλωμάτων  είναι  από 1 εβδομάδα έως και μήνες. Δεν είναι σίγουρο πόσο καιρό μετά από την μόλυνση θα εμφανιστούν τα κονδυλώματα. Είναι επίσης πιθανόν κάποιος να μολυνθεί, αλλά να μην εμφανίσει ποτέ κονδυλώματα.

Δεν είναι σίγουρο πόσο καιρό μετά από την μόλυνση θα εμφανιστούν τα κονδυλώματα. Είναι επίσης πιθανόν όπως προαναφέρθηκε κάποιος να μολυνθεί από τον ιό, αλλά να μην εμφανίσει ποτέ κονδυλώματα. Αυτό εξαρτάται από την κατάσταση του ανοσοποιητικού του συστήματος. Τα κονδυλώματα μπορεί να εμφανιστούν σε περιόδους που το ανοσοποιητικό εξασθενεί και δεν μπορεί να καταστείλει τον πολλαπλασιασμό του ιού.

Η μόλυνση είναι συχνότερη στις νεαρές ηλικίες λόγο της συχνής αλλαγής συντρόφων. Η πιθανότητα επιμόλυνσης από κάποιον HPV κυμαίνεται από 15% έως 25% με κάθε καινούργιο σεξουαλικό σύντροφο.

Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει με ακρίβεια πότε και από ποιόν μολύνθηκε. Επίσης κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει ποιός από τους συντρόφους «κόλλησε» τον άλλον εκτός από την περίπτωση που κάποιος εκ των δύο δεν είχε προηγούμενη σεξουαλική ζωή και πάλι με όχι απόλυτη βεβαιότητα.
Από αυτούς που θα μολυνθούν από HPV, ένα μικρό ποσοστό θα εμφανίσει σημαντικά προβλήματα. Στους περισσότερους που μολύνονται, ο ιός δεν προκαλεί πρόβλημα, εκτός από μια φλεγμονή που περνά απαρατήρητη και καταστέλλεται από το ανοσοποιητικό τους σύστημα.

 

  • Πως γίνεται η διάγνωση;

Η διάγνωση γίνεται με επισκόπηση της βλάβης από ουρολόγο αφού γίνει ειδική επεξεργασία της βλάβης με ειδικά υγρά.  Επειδή η πιθανότητα ύπαρξης βλαβών στην ουρήθρα είναι σημαντική πρέπει να γίνεται έλεγχος με ουρηθροσκόπηση.

Η  βιοψία μιάς ύποπτης βλάβης θέτει την διάγνωση σε αμφίβολες περιπτώσεις.

Η ταυτοποίηση τού ιού γίνεται με PCR.

 

Πως ανιχνεύεται ο ιός
Σήμερα υπάρχει η δυνατότητα ανίχνευσης και ταυτοποίησης του ιού , σε ασυμπτωματικούς άνδρες που η σύντροφος τους έχει μολυνθεί από τον ιό. Η εξέταση είναι το  HPV-DNA test. Επειδή  έχει πολλά ψευδώς αρνητικά αξιολογείται μόνο το θετικό αποτέλεσμα, δηλαδή ένα αρνητικό αποτέλεσμα δεν αποκλείει την μόλυνση από τον ιό. Η εξέταση γίνεται με υλικό που λαμβάνεται από την ουρήθρα. Επίσης υπάρχει η δυνατότητα  λήψης  τεμαχιδίου από μια βλάβη  για ταυτοποίηση του στελέχους του ιού.

 

Θεραπεία των κονδυλωμάτων

Η θεραπεία των κονδυλωμάτων είναι η καταστροφή τους  με ηλεκτροπηξία, με άζωτο, laser, η διάφορες κρέμες.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει οτι εξαφανίστηκε ο ιός απο τον οργανισμό. Αυτός θα εξακολουθεί να υπάρχει για άγνωστο διάστημα και θα ξαναδημιουργήσει κονδυλώματα όταν πέσει η αντίσταση του οργανισμού.

Ένα πρόβλημα της θεραπείας των κονδυλωμάτων είναι η τάση τους για υποτροπές. Μπορούν να υποτροπιάσουν σύντομα η μήνες μετά από τη θεραπεία, οπότε παραμένει η δυνατότητα μετάδοσης τους.

Επίσης δεν είναι σίγουρο πόσο καιρό μετά από τη θεραπεία θα πάψει να μεταδίδεται ο ιός από τη θεραπευμένη περιοχή. Στην πράξη, αν μερικούς μήνες μετά από τη θεραπεία δεν εμφανιστούν νέα κονδυλώματα συνήθως η περιοχή θεωρείται θεραπευμένη.

Προτείνεται η χρήση προφυλακτικού έως και 6 μήνες μετά τη θεραπεία των κονδυλωμάτων, ως μέτρο πρόληψης σε περίπτωση υποτροπής.  (χωρίς να καλύπτει 100%)